عنصر آرسنیک جزء فلزات سنگین و سمی با خطرات زیست محیطی و بهداشتی است. هدف از این مطالعه بررسی و پایش غلظت این عنصر در منابع آبی حوضه آبریز ساروق، میزان آلودگی منابع آبی و ترسیم نقشه پهنه بندی این عنصر در منابع آبی است. در این راستا 45 نمونه از چاه، چشمه و آب سطحی در دو مرحله (مرحله اول نمونه فیلتر شده و در مرحله دوم نمونه کل) برداشت شد. موقعیت نقاط نمونه برداری از منابع آبی بر اساس قضاوت کارشناسی و تصادفی تعیین شد. آنیون ها به روش کروماتوگرافی گازی و فلزات به روش ICP-MS آنالیز شدند. نتایج کلی مبین آلودگی آب به عنصر ارسنیک در بعضی نواحی است. بررسی غلظت، منشا و نقشه منطقه بندی ارسنیک در آب نشان می دهد که آلودگی به ارسنیک هم منشا بشرزاد و هم منشا زمین زاد دارد. اغلب منشا زمین زادی آن در شمال شرق و شرق محدوده بر روی زون های دگرسانی واقع است و ناشی از ولکانیک های کواترنری است که منشا چشمه های آبگرم محدوده هستند. در شمال محدوده در پایین دست معادن، منشا آنتروپوژنیک اهمیت بیشتری دارد ولی به طورکلی علت عمده آلودگی فعالیت های معدنکاری است. انتقال و نهشت مجدد ارسنیک در محدوده مطالعاتی توسط واکنش های انحلال- نهشت و جذب- دفع متاثر از شرایط pH و Eh کنترل می شود و حمل و انتقال آن در محدوده توسط اکسی هیدروکسیدهای این عنصر است. به طورکلی کل محدوده به جز نواحی شمالی و شمال شرقی از نظر اندیس های آلودگی، آلودگی کمی دارد که با تدابیر صحیح مشکلی وجود نخواهد داشت.

منطقه مارمیشو در 70 کیلومتری شمال غربی شهرستان ارومیه در میان دره ای طولانی به مساحت 184 کیلومتر مربع واقع شده است. روش جمع آوری گیاهان، روش مرسوم مطالعات فلوریستیک بوده است. نمونه های جمع آوری شده بر اساس روشهای مرسوم تاکسونومی گیاهی و به کار گیری منابع لازم شناسایی شده و تیره، جنس و گونه هر یک تعیین گردید. شکل زیستی هر یک از عناصر گیاهی منطقه با استفاده از روش Raunkier مشخص شد. این بررسی نشان داد که در منطقه مارمیشو 47 گونه درختی و درختچه ای متعلق به 18 تیره وجود دارد. بررسی کوروتیپ گونه ها نیز بیانگر این است که از 47 گونه، 29 گونه ایرانو- تورانی و گونه Ulmus Boissieri GRUDZ. نیز اندمیک می باشد.

انگور یکی از مهم­ترین محصولات کشاورزی در ایران بوده و استان آذربایجان غربی به­خاطر شرایط مناسب آب و هوایی به­عنوان قطب تولید آن محسوب می­شود. از آنجا که این محصول تنوع وسیعی از باکتری­ها و قارچ­های اندوفیت را دارا بوده و در سال­های اخیر حضور اندوفیت­ها و عملکرد مفید آن ها در آن مورد توجه قرار گرفته است، هدف از این پژوهش شناسایی باکتری های اندوفیت انگور در استان آذربایجان­غربی بود. در این مطالعه، 67 جدایه باکتری اندوفیت از بخش­های ساقه و ریشه گیاه انگور در سال 1398جداسازی شد. سپس خصوصیات بیوشیمیایی از جمله واکنش فوق حساسیت، بررسی خاصیت فلورسنت و آزمون لهانیدن سیب زمینی و توانایی تولید آنزیم­های پروتئاز، آمیلاز و ژلاتیناز بر روی باکتری­ها انجام شد. یازده جدایه باکتری برای شناسایی مولکولی بر­اساس تعیین ترادف ناحیه 16S rDNA ­انتخاب شدند و مشخص شد جنس­های Bacillus و Pseudomonas فراوانی بیشتری بین جدایه­های شناسایی شده دارند. دو گونه Bosea lathyri و Frigoribacterium faeni و جنس Stenotrophomonas برای اولین بار در ایران به­عنوان باکتری­های اندوفیت انگور گزارش می­شوند. همچنین اثر ضدقارچی باکتری­های اندوفیت بر روی سه گونه قارچی شامل Cytospora chrysosperma ، Fusarium sp. و Chaetomium globosum با روش کشت متقابل انجام شد و سه جدایه GI6، GI43 وGI45 به ترتیب شامل Priestia sp.، Pseudomonas kilonensis وBacillus sp.  بیشترین خاصیت بازدارندگی رشد را در مقابل این قارچ­ها نشان دادند. با توجه به اهمیت باکتری­های اندوفیت، جداسازی و شناسایی آنها از مناطق مختلف کشور ضروری به­نظر می­رسد که در نتیجه آن می­توان از این باکتری­ها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهان بهره برده و آن را جایگزین مناسبی برای کنترل شیمیایی نمود.

انگور یکی از مهم­ترین محصولات کشاورزی در ایران بوده و استان آذربایجان غربی به­خاطر شرایط مناسب آب و هوایی به­عنوان قطب تولید آن محسوب می­شود. از آنجا که این محصول تنوع وسیعی از باکتری­ها و قارچ­های اندوفیت را دارا بوده و در سال­های اخیر حضور اندوفیت­ها و عملکرد مفید آن ها در آن مورد توجه قرار گرفته است، هدف از این پژوهش شناسایی باکتری های اندوفیت انگور در استان آذربایجان­غربی بود. در این مطالعه، 67 جدایه باکتری اندوفیت از بخش­های ساقه و ریشه گیاه انگور در سال 1398جداسازی شد. سپس خصوصیات بیوشیمیایی از جمله واکنش فوق حساسیت، بررسی خاصیت فلورسنت و آزمون لهانیدن سیب زمینی و توانایی تولید آنزیم­های پروتئاز، آمیلاز و ژلاتیناز بر روی باکتری­ها انجام شد. یازده جدایه باکتری برای شناسایی مولکولی بر­اساس تعیین ترادف ناحیه 16S rDNA ­انتخاب شدند و مشخص شد جنس­های Bacillus و Pseudomonas فراوانی بیشتری بین جدایه­های شناسایی شده دارند. دو گونه Bosea lathyri و Frigoribacterium faeni و جنس Stenotrophomonas برای اولین بار در ایران به­عنوان باکتری­های اندوفیت انگور گزارش می­شوند. همچنین اثر ضدقارچی باکتری­های اندوفیت بر روی سه گونه قارچی شامل Cytospora chrysosperma ، Fusarium sp. و Chaetomium globosum با روش کشت متقابل انجام شد و سه جدایه GI6، GI43 وGI45 به ترتیب شامل Priestia sp.، Pseudomonas kilonensis وBacillus sp.  بیشترین خاصیت بازدارندگی رشد را در مقابل این قارچ­ها نشان دادند. با توجه به اهمیت باکتری­های اندوفیت، جداسازی و شناسایی آنها از مناطق مختلف کشور ضروری به­نظر می­رسد که در نتیجه آن می­توان از این باکتری­ها در کنترل زیستی بیمارگرهای گیاهان بهره برده و آن را جایگزین مناسبی برای کنترل شیمیایی نمود.

در طول طی این بررسی 4 بار صید از سال 1388 تا 1389 در مجموع 207 عدد ماهی کاراس (Carassius carassius) با استفاده از تور ماهیگیری و الکتروشوکر از رودخانه های منابع آبی شمال استان آذربایجان غربی رودخانه ارس و از منابع آبی بخش مرکزی استان رودهای نازلو و باراندوزچای و از منابع آبی جنوب استان زرینه رود که دارای ارزش شیلاتی و اقتصادی بالا می باشند بررسی گردیدند، که از آبششهای ماهیان کاراس رودخانه ارس ژیروداکتیلوس (Gyrodactilus sp) که از رده منوژنها و از دیژنه آ یک گونه از جنس دیپلوستوموم (Diplostomum spathaceum) از چشم تمامی ماهیان کاراس استان (در رودخانه های مورد مطالعه) و از گونه eustrongylides جنس E.excisusدر محوطه بطنی ماهیان کاراس و و از بیماریها و انگل های قارچی Trichodinia sp. و Chilodonellasis sp. از ماهیان کاراس شمال استان معرفی گردیدند. همچنین انگل دیپلوستوموم برای فون انگلی ماهی کاراس در کل استان آذربایجان غربی معرفی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده 69.13 درصد از کل ماهیان مورد مطالعه به انگل دیپلوستوموم آلوده بودند که نشان دهنده درصد بالای آلودگی در ماهیان این منبع آبی می باشد.

بخش قابل توجهی از بارش نواحی بالادست حوضه‏های آبریز استان آذربایجان غربی به ویژه در ماه‏های سرد سال به صورت برف است. تحلیل داده‏های این منابع برای مدیریت بهینۀ سدهای مخزنی منطقه به خصوص در فصل بهار که موسم ذوب برف حوضه‏های مربوطه است، بسیار حائز اهمیت است. در روش‏های سنتی متداول برای برآورد آب معادل ذخیرۀ برفی از رابطۀ گرادیان ارتفاعی (رابطۀ رگرسیون خطی بین آب معادل برف با ارتفاع نقاط برف‏سنجی از سطح آب‏های آزاد) استفاده می‏شود، که گاهی به ‏دلیل عدم برازش مناسب، برخی نقاط از محاسبات حذف می‏شوند. در این مطالعه برای داده‏های 65 ایستگاه برف‏سنجی در ماه‏های برفی سال آبی 1399ـ 1400 به جای رابطۀ گرادیان ارتفاعی، از رگرسیون خطی چهارمتغیرۀ آب معادل با ارتفاع، طول و عرض جغرافیایی (در سیستم مختصات UTM) استفاده شده است که باعث بهبود مشخصات رگرسیون (افزایش حدود 3 برابری A.R.S یعنی مربع ضریب همبستگی تعدیل شده یا همان ضریب تعیین و کاهش حدود 10 هزار برابری سطح معنا‏داری یعنی آلفای ضریب همبستگی) شد. همچنین به منظور بررسی بیشتر، از شبیه‏سازی روابط با شبکۀ عصبی مصنوعی (پرسپترون سه لایه با 3، 8 و 1 نرون در لایه‏های ورودی، میانی و خروجی) استفاده شد؛ طوری که ضریب همبستگی داده‏های برآوردی با مشاهداتی موجود برای مدل شبکۀ عصبی مصنوعی منتخب 97/0 به دست آمد.

این آزمایش به منظور بررسی برخی صفات زراعی ژنوتیپ های مختلف (12 ژنوتیپ) کرچک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 87-1386 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، واقع در 45 کیلومتری شهرستان ارومیه انجام شد. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ بر کلیه صفات مورد مطالعه معنی دار است. بیشترین تعداد خوشه را رقم 1-11-80 که مربوط به ناحیه شهرضا می باشد، به خود اختصاص داد و کمترین تعداد خوشه در رقم 1-16-80 مربوط به ناحیه فسا، به دست آمد. همچنین رقم 4-80 بالاترین ارتفاع خوشه اصلی از سطح زمین ( 105.6سانتی متر) را به خود اختصاص داد و رقم 31-80 پایین ترین ارتفاع خوشه اصلی (27.3 سانتی متر) را دارا بود. بیشترین درصد گل های ماده با 91 درصد مربوط به رقم 1-16-80 بود. بیشترین عملکرد دانه و روغن کرچک در رقم شماره 7- 80 مشاهده گردید. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده، اگر هدف از کاشت این گیاه حصول بالاترین عملکرد اقتصادی باشد، در آن صورت می توان رقم 7-80 را جهت کشت در منطقه توصیه نمود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.